Monday, July 13, 2009

တစ္ခါက.......သို႕။

မနက္ပိုင္းနဲ႕ညဥ္႕နက္ပိုင္းေလးတစ္ခ်က္သာေအး၍ ေနျမင့္လာသည္နဲ႕အမ်ႇ ပူလာတတ္ေသာ ရန္ကုန္ေဆာင္းရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း ယခုလည္း မနက္ ၉ နာရီ ဝန္းက်င္ေလာက္ကတည္းက ေနမင္းၾကီးသည္ ငိုက္ျမည္းေနေသာ အိပ္ဖန္ေစာင့္ ဆီးနွင္းျမဴမ်ားကို အနားယူခြင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။
 
ကၽြန္ေတာ္လည္း မဂၢဇင္းတစ္အုပ္နဲ႕ ညကအေတာ္ညဥ္႕နက္သြားသျဖင့္ လူးလဲထကာ အလုပ္သို႕ ကမန္းကတန္း ထြက္လာခဲ႔ရပါတယ္။ အလုပ္ေရာက္ေတာ႔ ကိုခင္ဝင္းရဲ႕စားပြဲမွာ လူေတြဝိုင္းၿပံဳေနတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း အမ်ားနည္းတူ စူးစမ္းၾကည္႕ရာ ဖိနပ္တစ္ရံကို ဝိုင္းၾကည္႕ေနတာ ထူးဆန္းစြာေတြ႕ရပါတယ္။    ကိုခင္ဝင္းမွလည္း ဤဖိနပ္မွာ စင္ကာပူမွ သူ႕ညီပို႕ေပးတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ စင္ကာပူေဒၚလာ ၁၅၀ ခန္႕တန္ဖိုးရွိေၾကာင္း၊  ျမန္မာေငြနဲ႕ဆို ၁ သိန္းေက်ာ္တန္ေၾကာင္း မစားရဝခမန္း ၾကြားလံုးထုတ္ေနပါတယ္။    ဖိနပ္ကေလးမွာလည္း နာမည္ေက်ာ္ PUMA တံဆိပ္မို႕ ကိုခင္ဝင္းၾကြားလည္းၾကြားခ်င္စရာေပ။    လူေတြကလည္း တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ႕ ဖိနပ္ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ၾက၊  ကိုခင္ဝင္းကျပံဳးျဖီးျဖီးနဲ႕နားေထာင္၊  သူ႕အရပ္နဲ႕သူ႕ဇာတ္ ဟုတ္ေနပါတယ္။    အတန္ၾကာမွ တစ္ေယာက္က   " ေဟ႔  သူေဌးလာျပီ "  ဟု တပ္လွန္႕လိုက္မွ အားလံုးမီးကိုေရနဲ႕ျငိမ္းလိုက္သလို ျငိမ္သြားပါေတာ႔တယ္။
 
ဆက္ရန္။

Red Devil

1 comment:

Hein Z L (Red Devil) said...

မဆက္ေတာ႔ဘူးေနာ္ ေနာက္တာ ဟဲဟဲ